Muş ve Vanlı asırlık çınarlar'ın hayat hikayeleri

Cumhuriyet'in 100. yıl dönümü dolayısıyla hazırladığı "Cumhuriyet'in Çınarları" temalı dosya haberin 10'uncu bölümünde 1923'te dünyaya gelen Raziye Asıltekin ve Reyhan Şener'in hikayelerine yer verildi.

Cumhuriyet'in Yüzüncü Yılı  Muş merkeze bağlı Kırköy beldesinde oturan, 6 çocuğu ve 40 torunu olan Asıltekin, Kürtçe yaptığı konuşmada, ailesinden herkesin uzun yaşadığını söyledi. Ömrünün büyük bölümünün yaylalarda geçtiğini anlatan Asıltekin, "Koyunlara bakıyorduk. Eşim 25 yıl önce vefat etti. Önceden hayat şartları çok zordu. Şimdi çok kolay, araçlar ve bütün imkanlar var. Hazır ürünler yemiyorum. Doğal ürünler tüketiyoruz. Tereyağı, ceviz ve kendi ektiğimiz bostandan sebze yiyoruz. Annem, babam ve kardeşlerim hepsi öldü. Küçük yaştayken Bitlis'in Mutki ilçesinden yürüyerek Muş'a geldik. 200 koyunumuz vardı, yolda telef oldu. Şimdi çocuğumun evinde kalıyorum. Tansiyon hastasıyım." diye konuştu.

Torunu Cihan Asıltekin ise torununun torununu gören babaannesinin bugüne kadar doğal beslenmeye dikkat ettiğini belirtti. Bir süre babaannesiyle yaylada yaşadığını dile getiren Asıltekin, şunları kaydetti: 

"Babaanneme 100 yaşında olduğunu söylediğimizde küsüyor, kabullenemiyor. Kendini daha genç hissediyor. Hayvancılık yapmışlar. Unutkanlığı başlamış. Unutkanlığı başlamadan önce yaşanmış olayları bize anlatıyordu. Sabah namazına kalkıyor, sonra tavuklarımıza yem veriyor. Torunlarıyla ilgileniyor. Babaannem hayatın zorluğunu bize anlatıyordu. Önceden elektrik ve araba yokmuş. Bunlardan bahsediyor."

"Askerlere ekmek pişiriyorduk"
Van'ın Muradiye ilçesine bağlı Uluşar Mahallesi'nde yaşayan ve Kürtçe konuşan Reyhan Şener, 100 yıllık ömründe birçok anı biriktirdiğini dile getirdi.

Gazi Mustafa Kemal Atatürk'ü göremediğini ancak hep andığını belirten 8 çocuk annesi Şener, "Atatürk'ü 7-8 yaşlarımda çok duydum. Başında kepi olan, uzun boylu biri olarak hatırlıyorum." dedi.

Şener, şunları söyledi: "İlçemizde eğitim gören askerlere o dönemde buğday ve arpa unundan ekmek pişiriyorduk. Zamanımızda kıtlık vardı. Günümüzde çok şükür bu sıkıntılar yok. Çiftçilik yaparak geçimimizi sağlıyorduk. Tarım ve hayvancılıkla uğraşıyorduk. Hayvanların sağımını yapıyordum. Bir zamanlar çadırda kaldık. Zor ve sıkıntılı bir yaşamımız oldu. Buğday ve arpa tarlasında çalışıyorduk. Ekinlerimizi elle biçiyorduk. Kıyafetleri elde yıkıyorduk. Zor günler yaşadık." dedi.